ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ-ΤΜΗΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ

Αποτελούμενο από τον Πρόεδρο Πρωτοδικών Βασίλειο Πέππα, τον οποίο όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου Αθηνών και χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέα.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 20 Απριλίου 1999 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Του αιτούντος Γ. Σ. κατοίκου Αγίου Στεφάνου *, τον οποίο εκπροσώπησε ο πληρεξούσιος δικηγόρος του Μανώλης Μπατσολάκης.

Του καθ’ ου η αίτηση Π. Μ. κατοίκου Γλυφάδας Αττικής *, τον οποίο εκπροσώπησε ο πληρεξούσιος δικηγόρος του Θεόφιλος Ρουμελιώτης.

Της παρεμβαίνουσας εταιρίας, με την επωνυμία «Δ. Χ. ΚΑΙ ΣΙΑ Ε.Ε.», που εδρεύει στο Π.Φάληρο και εκπροσωπείται νόμιμα, την οποία εκπροσώπησε ο πληρεξούσιος δικηγόρος της Θεόφ. Ρουμελιώτης.

Ο αιτών ζητεί να γίνει δεκτή η από 5-3-1999 αίτησή του που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αύξοντα αριθμό καταθέσεως 3422/1999 και προσδιορίστηκε δικάσιμος για την παραπάνω αναφερομένη.

Κατά τη συζήτηση της υποθέσεως οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν αυτοί δεκτοί.

Ο αιτών με την ένδικη αίτησή του ισχυρίζεται ότι είναι δημιουργός ενός νέου σχεδίου πτυσσόμενων πλεγμάτων ασφαλείας, που έχει ατομικό χαρακτήρα, το οποίο έχει καταθέσει νομίμως στον Οργανισμό Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας και έχει εκδοθεί στο όνομα του το σχετικό πιστοποιητικό. Ότι ο καθού έμπορος προσφέρει και διαθέτει στην κατανάλωση από τα καταστήματά του πτυσσόμενα πλέγματα ασφαλείας κατασκευασθέντα κατά πιστή αντιγραφή και δουλική απομίμηση του προστατευόμενου σχεδίου του, χωρίς τη συγκατάθεσή του, κατά τα ειδικότερα σ’ αυτήν εκτιθέμενα. Επικαλούμενος δε τη συνδρομή επείγουσας περίπτωσης ζητεί όπως στα πλαίσια προσωρινής ρυθμίσεως της καταστάσεως απαγορευθεί προσωρινά στον καθού η χρήση και η εφαρμογή του σχεδίου του και ειδικότερα η διάθεση στην κατανάλωση μεταλλικών πτυσσόμενων πλεγμάτων ασφαλείας, κατασκευαζόμενων κατ’ αντιγραφή και απομίμηση του σχεδίου του, καθώς και να υποχρεωθεί αυτός προσωρινά να αποσύρει από την κυκλοφορία τα κατασκευασθέντα με τον τρόπο αυτό πλέγματα, με απειλή κατ’ αυτού χρηματικής ποινής και προσωπικής κράτησης. Το Δικαστήριο τούτο είναι αρμόδιο προς εκδίκαση της ένδικης αίτησης, η οποία είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρ. 1,2,12,13,14,15,17,20,24,26 του π.δ/τος 259/97 σε συνδ. με άρθρ. 3,4 του ν. 2417/1996 και 682, 731, 732, 947 του Κ. Πολ. Δ. Κατόπιν τούτων πρέπει να ερευνηθεί κατ’ ουσία κατά την προκείμενη διαδιακασία των άρθρ. 686 επ. Κ. Πολ. Δ., συνεκδικαζόμενη με την παραδεκτώς ασκηθείσα προφορικά στο ακροατήριο πρόσθετη υπέρ του καθού παρέμβαση από την εταιρεία «Δ. Χ. ΚΑΙ ΣΙΑ Ε.Ε.», η οποία επικαλούμενη έννομο συμφέρον της ως έμπορος μεταλλικών πτυσσομένων πλεγμάτων, ζητεί την απόρριψη της αίτησης (άρθρ. 80, 686 παρ. 6 Κ.Πολ.Δ.).

Από τις καταθέσεις των μαρτύρων των διαδίκων Δ.Κ. και Δ.. Π., αντίστοιχα, οι οποίοι εξετάστηκαν ενόρκως στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, τα προσκομιζόμενα έγγραφα, ενώ δεν λαμβάνονται υπόψη οι προσκομιζόμενες από τον καθού 6681, 6682/99 ένορκες βεβαιώσεις στον Ειρηνοδίκη Αθηνών, διότι δεν προκύπτει προηγούμενη της λήψεως τους κλήτευση του αντίδικου μέρους, όπως απαιτείται και κατά την προκείμενη διαδικασία (Α.Π. 739/88 ΕΕΝ 56, 384, Μ.Πρ. Αθ. 29613/95 Ελλ. Δ. 39, 206) πιθανολογήθηκαν τ’ ακόλουθα: Ο αιτών είναι τεχνολόγος- μηχανολόγος, ο οποίος την 24/7/1998 κατέθεσε ως δημιουργός στον Οργανισμό Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας σχέδιο μεταλλικού πτυσσόμενου κάγκελου ασφαλείας για πόρτες, τζαμαρίες, παράθυρα, εκδόθηκε δε στο όνομά του το περί τούτου σχετικό 6000225/18.2.99 πιστοποιητικό του Ο.Β.Ι. Το σχεδιασθέν από τον αιτούντα αυτό πλέγμα ασφαλείας κατασκευάζεται από μασίφ σίδερο βέργες όλων των διατομών ή στρατζαριστό όλων των διατομών, με τύπο δεσίματος χιαστή, ψαλίδια, πριτσινωμένα με μασίφ μπουλόνι 5 mm, ενώ με τους οδηγούς γίνεται η στερέωση στο δάπεδο με πύρρους και πρέκι με περιστροφή γύρω από τον άξονά του. Όταν τούτο είναι αναπτυγμένο οι αποτελούσες αυτό βέργες δημιουργούν σχήματα ρόμβων συνεχόμενων, που καλύπτουν ολόκληρη την ασφαλιζόμενη επιφάνεια. Όμως η όλη εντύπωση που προκαλείται στον ενημερωμένο χρήστη από την εξωτερικά ορατή εικόνα του συνόλου του επίμαχου πτυσσόμενου πλέγματος ασφαλείας (αναπτυγμένου), η οποία προκύπτει από το περίγραμμα, τις γραμμές και το σχήμα που σχηματίζουν οι συνδεδεμένες βέργες, δεν διαφέρει από εκείνη που προκαλείται στον ίδιο χρήστη από άλλα σχέδια πτυσσόμενων πλεγμάτων ασφαλείας, τα οποία και εκείνα αναπτυγμένα αποτελούνται από ρόμβους, σχηματιζόμενους από την ανάπτυξη των συνδεδεμένων βεργών και τα οποία είχαν ήδη καταστεί προσιτά στο κοινό κατά τα παρακάτω εκτιθέμενα πριν από την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης του αιτούντος για καταχώρησή του στον Ο.Β.Ι.. Συνεπώς δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι τούτο έχει ατομικό χαρακτήρα, οφειλόμενο σε δημιουργική ελευθερία σχετικά με τις τεχνικές ανάγκες (άρθρ. 12 παρ. 5 π.δ. 259/97) ενόψει μάλιστα του ότι οι σχηματιζόμενοι ρόμβοι αποτελούν γνωστό γεωμετρικό σχήμα, σχηματιζόμενο στην περίπτωση αυτή από την τεχνική λειτουργία των συνδεόμενων με χιαστή βεργών. Επίσης πιθανολογείται ότι μέχρι το χρόνο κατάθεσης της αίτησης για καταχώρησή του είχαν διατεθεί στο κοινό πανομοιότυπα σχέδια πτυσσόμενων πλεγμάτων ασφαλείας, τα χαρακτηριστικά δηλαδή των οποίων διέφεραν μόνον ως προς επουσιώδεις λεπτομέρειες και συνεπώς δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως νέο σχέδιο (άρθρ. 12 παρ. 3 ίδιο π.δ/τος). Ειδικότερα πιθανολογείται ότι κατά τον παραπάνω κρίσιμο χρόνο είχαν διατεθεί στο κοινό σχέδια πτυσσόμενων πλεγμάτων ασφαλείας αποτελούμενα από κατακόρυφες λάμες ενωμένες μεταξύ τους με δύο ή τρεις ομάδες ρόμβων, αλλά και πλέγματα ασφαλείας των οποίων οι συνδεόμενες μεταξύ τους με χιαστή βέργες, αναπτυσσόμενες σχημάτιζαν συνεχόμενους ρόμβους, καλύπτοντες ολόκληρη την ασφαλιζόμενη επιφάνεια, όπως τα διατιθέμενα ήδη από τις αρχές του 1997 από την προσθέτως παρεμβαίνουσα εταιρεία, με το διακριτικό τίτλο «Xpanda». Ενόψει τούτων δεν πιθανολογείται η ύπαρξη ασφαλιστέου δικαιώματος του αιτούντος, διότι την προστασία του άρθρ. 26 π.δ. 259/97 απολαμβάνει, σύμφωνα με το άρθρ. 12 παρ. 1 ίδιου π.δ/τος ένα σχέδιο υπό την προϋπόθεση ότι είναι νέο και έχει ατομικό χαρακτήρα, η προϋπόθεση δε αυτή δεν πληρούται, ούτε καλύπτεται με την έκδοση του πιστοποιητικού καταχώρησης του Ο.Β.Ι., αφού τούτο εκδίδεται χωρίς προηγούμενο έλεγχο των όρων των άρθρ. 12, 13, 14,15 ίδιου π.δ./τος, με ευθύνη του καταθέτη. Συνεπώς η αίτηση πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη. Τα δικαστικά έξοδα θα συμψηφιστούν στο σύνολό τους μεταξύ των διαδίκων λόγω εύλογης αμφιβολίας του αιτούντος ως προς την έκβαση της δίκης (άρθρ. 179 Κ.Πολ.Δ.).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Συνεκδικάζει κατ’ αντιμωλία των διαδίκων την αίτηση και την πρόσθετη παρέμβαση.

Απορρίπτει την αίτηση.

Συμψηφίζει στο σύνολό της μεταξύ των διαδίκων τη δικαστική τους δαπάνη.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξουσίους δικηγόρους τους στις 25 Μαΐου 1999.

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ    Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ